De pruik is belangrijk voor mevrouw om tijdens haar ziekte proces zo normaal mogelijk te blijven leven en onder de mensen te durven komen. Elke ochtend wordt hij behandeld als of hij breekbaar is... Hij staat haar prachtig! Toch verandert er iets, langzaam heeft mevrouw afscheid genomen van vrienden, buren en kennissen.

Mevrouw gaat steeds verder achteruit, comfort en kwaliteit worden belangrijker en daar hoort de pruik voor mevrouw niet meer bij. Hij maakt plaats voor kleine zachte mutsjes, in de kleuren mint, wit en donker blauw. Beetje oneerbiedig misschien, maar de pruik beland onder in haar kleerkast, en niemand kijkt er meer naar om.

Op een dag komt haar kleinkind en iedereen kent dat wel van kinderen, nieuwsgierig en ondernemend trekt het de bewuste kleerkast open en roept vol verbazing: oma er zit een marmotje onder in de kast!