Telefoontje van een broer.
- Gepubliceerd in Blog
- Gepubliceerd in
Vrijdagmiddag belt me een meneer, zijn zus is heel erg ziek en gaat sterven, en de familie weet niet meer hoe het thuis verder moet.
Tja het lijkt me zinvol dat we dan morgen even langskomen, kijken wat de wensen zijn met betrekking tot zorg van mevrouw en familie,en uitleggeven wat we zouden kunnen betekenen. Mogelijk kunnen we dan na het weekend , maandag de zorg opstarten. De man is opgelucht en bedankt me meerdere malen voordat hij ophangt. Ik heb niets gedaan alleen even geluisterd.
De volgende dag, zaterdag op de afgesproken tijd melden mijn collega en ik ons bij het huis van mevrouw. De hele familie is aanwezig. Direct bij de kennismaking met mevrouw zien wij echt een hele zieke vrouw, totaal geen comfort , pijn en braken bepalen de dag. De broer is zichtbaar opgelucht , als hij aan ons ziet dat hij echt niet overbodig gebelt heeft. Het wordt een zeer intensief uur van afstemmen met mevrouw en de familie, de situatie in kaart brengen, de problematiek samenvatten en (een pro actief beleid maken) met de op dit moment thuiszorg biedende organisatie contact opnemen, met spoed nachtzorg te regelen. Tevens bellen met de huisartsenpost,en het laten komen van een dienstdoende huisarts, om een goed palliatief beleid af te spreken. Mevr en familie voelen zicch gehoord en zijn erg dankbaar dat er nu hulp van alle kanten gaat komen. We nemen afscheid, en zullen kijken als mevr het gaat willen, maandag de zorg op te starten. Later die middag na enige telefoontjes blijkt de thuiszorgorganisatie helaas op deze korte termijn geen nachtzorg meer geregeld kan krijgen. Wij zetten alles op alles, en starten direct in de avond nog de terminale 24 uurszorg op. Mevr overlijdt precies vier dagen later, echter deze laatste dagen, mochten toch nog een beetje kwaliteit van leven zijn voor haar en de familie.
Dankjewel broer voor het vertrouwen dat U in ons stelde.